08. Nowa...

Nie zabijcie mnie! :D

Kim odbębniła dwie godziny kozy, razem z Jerry’m. Chłopak był bardzo wesoły i nikt nie wiedział czym jest to spowodowane. Gdy wychodzili przed budynkiem zastali kłócącą się Mikę i Jacka. Crawford spojrzała na Latynosa, a ten odpowiedział jej tym samym. Przysłuchiwali się kłótni przyjaciół.

- To ty o wszystkim wiedziałeś i mi nie powiedziałeś? Ty, Jerry, Milton i kto jeszcze? – Mika obejrzała się, gdyż ujrzała dziwne spojrzenie Brewera. Gdy zobaczyła swojego chłopaka i najlepszą przyjaciółkę uśmiechnęła się wesoło. – Jak tam w kozie?

- Jak w kozie… O co ta kłótnia? – Finkle nic nie odpowiedziała, Jack tylko się zaśmiał.

- Wymiana poglądów! – Kim i Martinez spojrzeli na nich dziwnie, jednak odpuścili.

- To co Jerry… Idziemy? – chłopak pokręcił ochoczo głową i ruszyli w stronę domu Martineza.

- A my będziemy tak stać? – blondynka uśmiechnęła się i ruszyła na miasto. Jack patrzył na nią dziwnie, ale zaraz potem za nią poszedł. – Dokąd to? – złapał dziewczynę od tyłu. – Myślałem, że dokończymy to co zaczęliśmy na wychowaniu… - Crawford pokręciła głową w niedowierzaniu. Brewer zaczął całować dziewczynę po szyi. Ta zaczęła pojękiwać, nagle Jack przestał. Wpatrywał się w krzaki, za którymi ukrywał się Jayden. Jack zauważył jego szyderczy uśmiech.

- Chodźmy stąd…

- Jack o co… JACK! – chłopak niósł dziewczynę w swoich silnych ramionach. Gdy doszli do jego domu, postawił ją na ziemi. – Co to było?

- Musiałem, wybacz… - blondynka nie mogła się na niego gniewać i rzuciła mu się na szyję. Para weszła do domu chłopaka, ciągle się całując. Pocałunki były bardzo namiętne, chłopak wreszcie czuł, że jest szczęśliwy. Trzymał blondynkę w talii i jeździł rękami po jej plecach. Dziewczyna natomiast miała ręce na jego szyi, a dłonie wplątane w jego kasztanowe włosy.

- Halo! – obejrzeli się i zobaczyli roześmianą mamę bruneta. Kim mocno się zaczerwieniła ze wstydu, a Jack ze złości. Przecież rodziców miało dziś nie być! Musiał się ulotnić, jutro była walka ze Stevenem. Postanowił zachować zimną krew, przecież nie mógł o tym powiedzieć mamie. To niedorzeczne, przecież ona zaraz by go uziemiła. A gdyby nie przyszedł na walkę zabiliby Sarę, a Kim… cóż z nią też nie byłoby za dobrze.

- Mamo, co ty tu robisz? – zdziwienie malowało się na jego twarzy. On i Crawford byli cały czas w tym samym położeniu: on ją obejmował, a ona miała uwieszone na nim ręce. Matka chłopaka patrzyła na nich jak na obrazek.

- Jestem tu tylko na chwilę, ale dobrze trafiłam. Mogę poznać dziewczynę mojego, małego syneczka!

- Mamo! – krzyknął z wyrzutem chłopak. Jego mama uwielbiała go kompromitować, wszędzie! Zawsze pokazywała jego zdjęcia z dzieciństwa, te ładnie i te intymne. Zawsze go denerwowała, ale kochał ją za to, że mu wybaczyła. Wybaczyła mu zabicie dziecka.

- Już i tak zaraz wychodzę! – zaśmiała się. Z dołu słychać było krzyk Sary.

- Jack!!! Gdzie schowałeś moje… no wiesz podpaski? – Kim zaczęła się śmiać, a do niej dołączył Jack. Nie wiedział, co sądzić o zachowaniu Kim.

- Lubisz robić siostrze na złość?

- Bardzo…

- Jack!!! – wrzasnęła Sara na schodach. Była w samym ręczniku, co zirytowało Brewera.

- Ubierz się!

- Kim? Co ty? Ooo jak słodko! – brunet posłał jej nienawistne spojrzenie. Brązowooka patrzyła na „dzieciaki” i się śmiała.

- Wiesz co, Jack, ja muszę iść…

- Kim poczekaj!

- Pa! – dziewczyna pocałowała na pożegnanie chłopaka i wróciła do domu Miki.

- Dzięki siostra! – zrezygnowany chłopak poszedł do pokoju. Przesiedział cały wieczór na graniu w grę internetową „Łowcy zombie”. Razem z Jerry’m ( z którym rozmawiał  przez mikrofon ) siedzieli tak do 2:00 w nocy. Brewer zasnął przy komputerze.

Rano Kim nie miała ochoty, nawet ruszyć nogą. Pobudka o 6:00 rano w wykonaniu mamy Miki… cóż do przyjemności to nie należy. Krzyki typu: Wstawać leniwe krepy, gliny po was przyjechały, nie są najprzyjemniejsze. Zdenerwowana Kim kopnęła w materac.

- Już wstałyśmy! – krzyknęła do pani Finkle.

- To dobrze! – Crawford poszła do łazienki, umyła zęby i wzięła prysznic. Owinięta w ręcznik wyszła spod prysznica.

- Hej! – blondynka, aż podskoczyła i upadł jej ręcznik. Spojrzała na okno. Jack znów siedział na parapecie. Zaskoczona szybko podniosła ręcznik i się nim owinęła. Popatrzyła na Brewera z mordem w oczach.

- Czy ciebie powaliło? Jest po 6:00, a ty na nogach w… wczorajszych ciuchach?

- Nie spałem do 2:00, chciałem się przywitać, bo znając mnie… cóż nie zdążę do budy. – zaśmiał się sam z siebie.

- Spoko… więc Hej! – zaśmiała się i już chciała wejść do pokoju, aby się ubrać.

- Dokąd?

- Ubrać się… - chłopak pokiwał przecząco głową i zbliżył się do blondynki. Złożył na jej ustach namiętny pocałunek, objął ją w tali i przyciągnął do siebie. Dziewczyna z wrażenia upuściła ręcznik, ale nie zwróciła na to uwagi. Rzuciła mu ręce na szyję i bawiła się jego włosami. Delikatnie przesunęła ręce pod jego białą, obcisnął koszulkę, a on uśmiechnął się słodko. Już miał zejść rękami na tyłek Kim, gdy usłyszeli walenie do drzwi.

- Kim! Ruchy! Też chcę skorzystać z łazienki! – nastolatkowie niechętnie się od siebie oderwali.

- Pa! – Jack zeskoczył z okna i pognał do domu.

- Pa… - powiedziała sama do siebie, owinęła się ręcznikiem i wyszła po ubrania. W tym czasie Mika jak torpeda wpadła do łazienki. Kim ubrała się w czarną, luźną koszulkę z serduszkiem z motywem flagi USA, jasne dżinsowe spodenki, czarne vansy, czarno – złotą bransoletkę z ćwiekami,czarne paznokcie, „Skatówkę” – czarną, włosy skręciła w mocne, loki. Delikatny makijaż i była gotowa.( strój Kim ) Spojrzała na zegarek i zobaczyła, że jest… 7:20!!!

- Mika jest dwadzieścia po siódmej!

- Już wychodzę! – Finkle wyszła z łazienki ubrana w czerwoną bluzkę z białym serduszkiem, szaro – białe legginsy, czerwone conversy, czerwona bransoletka i białe w kolorowe kropki paznokcie. Włosy rozpuszczone w delikatnych falach. Miała mocniejszy makijaż ( strój Miki ), przez co Kim zaczęła się śmiać.

- No chodź! – dziewczyny szybko wsiadły do samochodu Miki i ruszyły pod szkołę. Weszły do budynku równo z dzwonkiem, więc szybko pognały do szafek i zostawiły niepotrzebne podręczniki. Gdy weszły nauczyciela chemii nie było, ale miejsce Kim zajmowała jakaś dziewczyna. Ładna blondynka z długimi nogami i niebieskimi oczami. ( jest w bohaterach )

- Yyy… sory, ale ja tu zawsze siedzę… - chciała być delikatna, bo to jakaś nowa, ale ta owa dziewczyna postanowiła pokazać na co ją stać.

- Spierdalaj ty głupia suko! Teraz ja tu siedzę z niejakim Jackiem! – Kim aż się zagotowała. Ta głupia dziewczyna miała czelność ją obrażać i jeszcze na dodatek już wie o Jacku! Super!

- Coś ty do mnie powiedziała? Ty mała żmijo… zabiję cię! – do klasy wszedł pan Tarner.

- Kim usiądź dziś z Grace… Proszę! Niech Melanie Blue siedzi z Jackiem… którego i tak nie ma! – blondynka poszła zrezygnowana do niewidzialnej kujonki, która w przerwy siedziała albo w łazience, lub w kańciapie woźnego.

- Cześć Grace! – ta brunetka jako jedyna ( oprócz przyjaciół ) nie podpadła ani razu Crawford.

- Cz…cz…cześć! – odpowiedziała zawstydzona. Kim uśmiechnęła się do niej i zaczęła rozmawiać. O dziwo Grace była bardzo rozmowna i nie wstydziła się. Wtedy do klasy wbiegł Jack z Jerrym.

- Sorki Tarner, ale zaspaliśmy! – nauczyciel zgromił ich wzrokiem.

- Siadać, a Jack siedzisz dziś z Melanie! – Jack posłusznie usiadł do nowej. Crawford usłyszała jeszcze jak chłopak odzywa się do tamtej zalotnie.

- Hej Melanie… - dziewczyna dygotała ze złości.

Do końca lekcji Kim nie widziała Jacka. Był zajęty odprowadzaniem Melanie po szkole. Dziewczyna miała tego dość. Na ostatniej lekcji WF znokautowała chyba z pięć osób swoimi serwami, z w tym również Melanie. Po zajęciach poszła do szatni, a tam zastała nieciekawy widok. Jack… całował się z tą całą Melanie! W oczach Kim zaczęły kłębić się łzy. Jack mnie oszukał! Wcale mnie nie kochał! Nienawidzę go! Po policzku Kim poleciała pierwsza łza, w tym czasie parka oderwała się od siebie. Blue uśmiechała się zwycięsko.

- Czemu się śmiejesz? – odwrócił się i zobaczył zapłakaną Crawford. – Kim… ja… KIM! – dziewczyna odwróciła się jeszcze, zanim odeszła.

- Jesteś debilem! Palantem! Nienawidzę cię! Rozumiesz! Jesteś śmieciem! – wybiegła ze szkoły, a Jack stał oszołomiony. Za nim wesoło uśmiechała.

- Jaka szkoda… teraz możesz być ze mną! – krzyknęła wesoło, a Jack obejrzał się w jej stronę.

- Spoko! – i pocałował ją… 

I co? Jak myślicie? Mogę zdradzić, że Kim będzie w najbliższych rozdziałach w poważnym niebezpieczeństwie! Nie zabijecie mnie za Kick? Przepraszam was, a muszę wam powiedzieć, że teraz to nwm, kiedy znów będą razem :D kogo wam zabrakło w tym rozdziale??? Oprócz niektórych chłopaków? :D

Pzdr.